Evtas Olayı

Hicretin sekizinci yılında, Huneyn gazvesinin ardından yaşanan önemli olaylar, Müslümanların birlik ve direncini test etti. Mekke’nin fethinden sonra, Nasrogulları kabilesinin lideri Mâlik b. Avf’in komutasındaki Hevâzin ve Sakif kabileleri, Müslümanlarla savaşmak için büyük bir ordu kurarak kadınlarını, çocuklarını ve eşyalarını da ordularının arkasına alarak Huneyn vadisine kadar ilerlediler. Bu sırada, Hz. Peygamber (s.a.s.), henüz Müslüman olmayan Müşrik Savfan b. Umeyye’den savaş için gerekli silah ve teçhizatı borç alarak hazırlıklarını tamamladı.

Müslüman ordusu, çoğunluklarından ötürü gururlanarak ve tedbirsiz bir şekilde savaşa girdi. Ancak, Mâlik b. Avf’in askerleri, İslam ordusunu pusuya düşürerek büyük bir bozguna yol açtı. Müslümanlar, beklenmedik bir saldırıyla geri çekilmeye başladılar. Bu durumda, Hz. Peygamber (s.a.s.) ve yakın sahabeleri savaş alanında kalmaya devam ederken, geri çekilen Müslümanlar panik içinde kaçtılar.

Bu kaos ortamında, bazı müşrik liderleri ve eski düşmanlar, Müslümanların yenilgisine sevindiklerini ifade ettiler. Ancak, Hz. Abbas b. Abdülmuttalib’in güçlü sesi, Müslümanları tekrar cesaretlendirerek toparlanmalarına yardımcı oldu. Müslümanlar yeniden birleşerek düşmanları bozguna uğrattılar. Mâlik b. Avf, Taif’e kaçarken, düşman birliklerinden bir kısmı çocukları, kadınları ve eşyalarıyla Nahle ve Evtâs bölgelerine doğru çekildiler.

Hz. Peygamber (s.a.s.) zaferi elde etmek için peşlerinden gitmeye karar verdi. Evtâs’taki isyanları bastırmak üzere Ebû Amir Es’ârî’yi görevlendirdi. Ebû Amir şehit düştü, ancak yerine geçen yeğeni Ebû Musa el-Es’arî, düşmanları büyük bir yenilgiye uğrattı ve esirleri ile ganimetleri Hz. Peygamber’e getirdi. Bu esirlerden biri de Hz. Peygamber’in süt kardeşi olan Seymâ binti Hâris’ti. Hz. Peygamber, onu görünce duygulandı ve yanına kalabileceğini, fakat Seymâ kabilesine dönmek istedi. Hz. Peygamber ona hediyeler vererek kabilesine geri gönderdi.

Kur’an-ı Kerim’de bu savaşla ilgili olarak, Müslümanların başlangıçta ki gururlarının sonrasında Allah’ın onlara sükûnet ve huzur indirdiği belirtilmiştir. Bu zafer, Müslümanların birlik ve sabırları sayesinde elde edildi.

Sonrasında, Hz. Peygamber (s.a.s.), Tâif’e döndü ve orada esirlerin ve ganimetlerin paylaşımı ile ilgili önemli bir karar aldı. Müslümanlar arasındaki bu taksimat, özellikle yeni Müslüman olan Mekkeliler arasında bazı hoşnutsuzluklara yol açtı. Ancak Hz. Peygamber, Ensâr’a verdiği büyük değer ve onlara olan sevgisini ifade ederek gönüllerini kazandı. Ensâr, Hz. Peygamber’in sözlerine kayıtsız kalmayarak, ona olan bağlılıklarını ve sadakatlerini bir kez daha gösterdiler. Bu olay, Ensâr’ın kalpleriyle İslam’a olan bağlılıklarını pekiştiren bir anı olarak tarihe geçti.

Huneyn Gazvesi sonrası yaşanan bu olaylar, Müslümanların inançlarını, dayanışmalarını ve sabırlarını pekiştirdiği gibi, Hz. Peygamber’in yönetim ve liderlik özelliklerinin de bir kez daha ön plana çıkmasını sağladı.